Door Rob van Tilburg, ritueelbegeleider bij Tom van Dijk Uitvaarten
“We hebben de afgelopen tijd eigenlijk in fases geleefd. We hebben gedeald met wat er op dat moment was, zo goed en zo kwaad dat ging, en dingen voor daarna geparkeerd voor later.” De echtgenote kijkt me aan met een blik van ‘begrijp je wat ik bedoel?’. Alsof ik haar bevestiging moet geven, terwijl ze op mij juist superkrachtig overkomt. En dat ondanks haar grote verlies. Haar man, haar maatje, de vader van hun zoon en opa van de kleinkinderen is niet meer. Hij die altijd vol levenslust en plannen zat. Een baken was waar zij op vertrouwde. Haar basis is nu weggeslagen. En dus vervolgt ze haar proces in fases, precies zoals ze de afgelopen zes maanden samen gedaan hebben.
De huidige fase is die van het afscheid, de uitvaart voorbereiden. Aan tafel bespreken we hun leven samen. Staan we stil bij die laatste maanden waarin het einde naderend was en bij de verdere verdieping van hun relatie die dit met zich meebracht. Maar vooral ook bij alle gezellige, mooie en zelfs gekke, grappige momenten die zij en haar zoon met hem hebben beleefd.
De uitvaart
Vijf dagen later is het zover. Terwijl de klok tikt door de pianoklanken van Ludovico Einaudi heen in zijn meesterwerk ‘Life’, kijk ik hoe familie en vrienden de aula binnenlopen. Ieder zoekt en vindt zijn/haar plekje en gaat zitten. Bijna 8 jaar doe ik dit werk nu en toch loop ik nog altijd met lichtelijk knikkende knieën naar de spreekstoel. Want na alle grondige voorbereidingen is dit het moment waarop het moet gebeuren. Nee, het gaat nu gebeuren en ik geef me er maar aan over.
Tijdens de uitvaart wisselen een uur lang mooie woorden en prachtige muziek elkaar af, terwijl het leven in al zijn facetten de revue passeert. Op de achterwand van de aula is een natuurlandschap met een stomende rivier zichtbaar. De foto zou zo maar genomen kunnen zijn in de Biesbos, daar waar hij samen met zijn vrouw zo vaak gekanood heeft. Het was één van zijn grootste hobby’s: kanoën. In een bootje stappen en voortbewegen op het water. Een samenspel tussen mens en natuur. Meebewegen op de stroming en zien wat en waar het je brengt. Zoals het leven zelf. ‘Go with the flow’ zeggen ze in het land waar hun zoon inmiddels een gezinnetje heeft gesticht en zijn leven leidt.
‘Go with the flow’… je overgeven aan het leven. Het klink makkelijk zolang alles lekker soepeltjes verloopt. Maar wat als dit ineens niet meer het geval is? Dan hebben we toch allemaal de neiging om te verkrampen en desnoods te proberen tegen de stroming in te gaan? Hij niet. Ik heb ‘m zelf nooit ontmoet, maar ik begrijp dat hij van meet af aan ervoor gekozen heeft te kiezen voor kwaliteit van leven boven kwantiteit. En dus te leven van fase naar fase. Wat daarna komt zien we dan wel weer. Zo heeft hij ook de regie kunnen behouden, juist door mee te bewegen.
Na de uitvaart
Zijn uitvaart was prachtig. “Dank voor de mooiste uitvaart ooit” zegt zijn echtgenote wanneer we een maand later nog een keer bij haar op de koffie gaan. Zij is inmiddels in een volgende fase beland. Een fase die ze notabene zelf benoemde op het moment dat ze de aula uitliep en haar man daar achterliet. Een fase die ze zonder en tegelijk toch met haar man doorloopt. Want in alles leeft hij nog steeds door, elke dag, elk moment. En juist de liefde die zij deelden maakt deze fase nu zo pijnlijk en tegelijkertijd ook weer draagbaar.
Twee konijntjes huppelen vrolijk door de tuin. Het leven gaat door en juist dit soort kleine dingen zijn om van te genieten, om voor te leven. In deze en ieder fase die volgt.
De inhoud van dit bericht is met toestemming van de nabestaanden geplaatst.
Wilt u weten hoe u bij leven al een uitvaart regelt? Klik dan hier.
Ook na de uitvaart zijn wij er voor u! U leest hier hoe.
Heeft u naar aanleiding van dit bericht vragen aan ons?
Bel ons gerust: (076) 55 55 444. Of mail: info@tomvandijkuitvaarten.nl.
