Een artikel geschreven door Arthur Schiphorst,
geplaatst in ‘Vakblad Uitvaart’ (december 2020)
Na ruim zeven jaar neemt Tom van Dijk afscheid van het bedrijf in Tilburg dat gedeeltelijk zijn naam draagt: Monuta Tom van Dijk. Per 1 januari 2021 begint hij opnieuw, als zzp’er in zijn geboorteplaats Breda. Een opmerkelijke stap, zeker voor wie hem kent. “Voor mij voelt het als een stap vooruit. Zonder de ervaringen van de afgelopen jaren had ik dit besluit niet genomen. Maar een gemakkelijk besluit was het zeker niet.”
Families met bezieling ondersteunen
In 2018 had Van Dijk er vijf jaar als Monuta-franchisenemer op zitten. “Een mooie periode waarin ik onze positie in de regio heb kunnen opbouwen. Ik stond voor de keus om weer voor vijf jaar te tekenen of zonder Monuta verder te gaan. Want ik droomde van een eigen uitvaartcentrum. Zodat we families van a tot z met dezelfde bezieling zouden kunnen ondersteunen.”
In die periode ontstond binnen Monuta het participatiemodel. “Voor mij een aantrekkelijke optie. Ik zou als medeaandeelhouder mijn ondernemende kant verder kunnen ontwikkelen en mijn droom kunnen realiseren. Ik kon het bestaande uitvaartcentrum in Tilburg gaan runnen en er met een eigen team mijn eigen invulling aan geven. En stilletjes had ik de hoop om wat vaker een dagje vrij te zijn.”
Een allrounder die de lat voor zichzelf nogal hoog legt
De droom werd werkelijkheid maar voor zijn agenda pakte het toch wat anders uit. “Als franchiser deed ik met één medewerker zo’n 120 uitvaarten per jaar. Ik dacht dat aantal voor mezelf te verminderen naast het beheer van het uitvaartcentrum. Maar het werd en-en-en. Ook het onderdeel zijn van een grotere organisatie en de noodzakelijke afstemming vraagt veel energie. Daarbij ben ik een allrounder, die de lat voor zichzelf nogal hoog legt.“
Volledige focus op de families
“Deze zomer merkte ik dat het voor eigen lijf en leden beter zou zijn het anders te gaan doen. Dan kom je in een soort rouwproces: de ontkenning is een tijdje sterker dan de acceptatie. Nu weet ik dat ik deze stap nooit gezet zou hebben, zonder de ervaringen van afgelopen jaren. Ervaringen die me enorm hebben verrijkt. Ik ben trots op wat ik achterlaat en kan nooit tegen mezelf zeggen: ‘had ik maar’. Nu ga ik weer ondernemen, maar dan zonder die hele onderneming. Met de volledige focus op de families, want dat is wat ik uiteindelijk het liefste doe. ”
