“Als uitvaartverzorger krijg ik – wanneer we een aantal weken na een uitvaart nog eens bij de familie langsgaan en ook privé op een feestje- regelmatig de vraag hoe mijn eigen uitvaart eruit zou zien. Uiteraard heb ik daar in de loop der jaren regelmatig over nagedacht en ook een helder beeld bij gekregen. Aangezien dit niet voor iedereen geldt, dacht ik dat het misschien een goed idee zou zijn om mijn eigen uitvaartwensen eens hier met jullie te delen. Wie weet brengt het je op een idee of helpt het je om te bepalen wat je zelf wel of juist niet zou willen.
Begraven of cremeren?
Eén van de meest wezenlijke en ook eerste keuzes om te maken is die voor begraven of cremeren. Voordat ik dit vak in ging, had ik zelf absoluut gekozen voor cremeren. Inmiddels ben ik echter volledig om en kies ik voor natuurbegraven. Vanwege de duurzaamheid en omdat een natuurbegraafplaats -door de rust en ruimte- echt een heel fijne plek is voor mijn partner en kinderen om naartoe te kunnen gaan wanneer ze dat willen, zonder dat ze hiervoor een graf hoeven bij te houden.
Veel te kiezen
Mijn keuze voor natuurbegraven houdt automatisch ook in dat ik kies voor een uitvaartkist gemaakt van natuurlijk afbreekbaar materiaal, zoals deze robuuste kist gemaakt van Nederlands loofhout. Mooi toch?
Of er rouwkaarten verstuurd worden, laat ik graag aan mijn nabestaanden over. Waarschijnlijk is het praktischer voor hen om een digitale versie te versturen via Whatsapp, want een gestructureerd en actueel overzicht met alle adressen van familie en vrienden om uit te nodigen heb ik niet.
De periode tussen mijn overlijden en de uitvaart hoop ik dat ik thuis kan blijven, waar de mensen die het dichtst bij me staan -ieder op zijn/haar eigen manier – afscheid van me kunnen nemen en zo toe te leven naar de dag van de uitvaart. Op die dag zelf zou ik het mooi vinden om -vergezeld door mijn partner, kinderen, familie en beste vrienden- in een uitvaartbus zoals die van Rouw V.I.P. naar de uitvaartlocatie gebracht te worden. Want waarom zou iedereen, zeker op zo’n dag, apart rijden?
Qua bloemen vind ik één groot bloemstuk dat over de kist gelegd wordt (een zogenaamde ‘kistbedekking’) het mooist. En dan het liefst een beetje ruw, ruig gestoken. Mochten mijn nabestaanden het een mooi idee vinden, is het wat mij betreft zeker ook een optie om te kiezen voor kunstbloemen, waarmee ze na de uitvaart een aantal boeketten kunnen maken om thuis nog een plekje te geven. Of om deze enkel voor de gelegenheid te huren, bij Fiori Project bijvoorbeeld, en na afloop de kunstbloemen aan hen terug te geven voor hergebruik. Want echte bloemen zijn minder ‘groen’ dan ze lijken, vanwege de verwarmde kassen waarin ze gekweekt worden of het invliegen ervan. Laat mij dan maar vooral mooie herinneringen achterlaten en een zo klein mogelijke ecologische voetafdruk.
Een toost op het leven
Tenslotte de belangrijkste wens voor mijn eigen uitvaart… Ik zou heel graag willen dat de afscheidsviering plaatsvindt bij een mooie, sfeervolle horecagelegenheid als uitvaartlocatie, waarbij ik bij wijze van spreken een plekje op het biljart krijg, omringd door de mensen waar ik van hou. Dus, geen rijtjes met stoelen, maar statafels met krukken en een paar tafels en stoelen voor de mensen die moeilijker te been zijn. Alsof je een café inloopt.
Meteen van begin af aan wil ik dat er ook alle ruimte is om samen herinneringen op te halen en vooral te proosten op het leven. Met een biertje, een glas wijn of iets fris dus én -natuurlijk- bitterballen erbij (inclusief vegetarische, voor de vegetariërs onder ons). Iedereen die spontaan nog wat wil zeggen, mag dat doen, zolang het maar niet een vooraf geregisseerd geheel wordt en vooral informeel blijft.
Voor de muziek tussendoor heb ik een playlist in Spotify die ik regelmatig aanvul en bijwerk, met muziek waar ik van hou en die mij raakt, zoals ‘Heaven must be missing an angel’ van Tavares en ‘Show me love’ van Robin S, maar ook ‘Kleine vogel’ van Senna en ‘Ik leef mijn eigen leven’ van Hazes, maar dan gezongen door Freek Bartels, én muziek van Gipsy Kings en Juan Gabriel bijvoorbeeld. Heel divers dus.
Wanneer dan de tijd daar is, vertrek ik alleen terwijl iedereen me uitzwaait óf word ik nog een laatste keer in de uitvaartbus vergezeld door mijn partner, kinderen, familie en beste vrienden, naar mijn laatste rustplaats op een natuurbegraafplaats van hun keuze.
Hoe mag je eigen uitvaart er later uitzien?
Grote kans dat je zelf heel andere ideeën hebt bij je eigen uitvaart. En dat is alleen maar goed. Wij zeggen niet voor niets: ‘Ieder mens is bijzonder en verdient een uniek afscheid’. Dus, neem eens de tijd om je uitvaartwensen op papier te zetten. Ook als je -net als ik- nog midden in het leven staat. Met onze gratis uitvaartwensengids is dit echt heel eenvoudig. Alle onderwerpen komen erin aan bod, in de vorm van een korte beschrijving van wat er zoal mogelijk is én een paar vragen om te beantwoorden en zo je uitvaartwensen aan te geven. Uit eigen ervaring weet ik dat je hiermee je nabestaanden later enorm helpt bij alle keuzes die gemaakt moeten worden. Gewoon een keer doen dus!”
Heb je nog vragen? Neem gerust contact met ons op via onze website
of bel: (013) 88 88 444 (voor regio Tilburg) of (076) 55 55 444 (voor regio Breda).
